Zadora Medycyna Lublin – rodzinna

Ogromna liczba danych uzyskiwanych w badaniach farmakokinetycz- nych wymaga już opracowywania komputerowego, szczególnie wówczas, gdy stężenie leku bada się w różnych kompartmentach, określając jego formy związane, jego metabolity oraz zmieniające się lub pojawiające się różne parametry metabolizmu ustrojowego itp.1

Stężenie leku w osoczu nie jest jedynym parametrem, który rnazna^ czenie dla charakterystyki- działania leku. Ważne znaczenie zwłaszcza dla – kumulacji w organizmie, ma biologiczny okres półtrwania leku W osoczu, który jest również wskaźnikiem dynamicznej równowagi pomiędzy procesami przyswajania, dystrybucji metabolizmu i wydalania. Biologiczny okres półtrwania warunkuje czas działania leku. Przykładem istotnych różnic gatunkowych zarówno parametrów farmakokinetycz- nych, jak i farmakodynamicznych jest poniższe zestawienie wg Hilla (przedstawicielom wszystkich gatunków podano tę samą dawkę hekso- barbitalu na kg masy ciała).

(więcej…)

Gruczoły łzowe wytwarzają wodnisty płyn (łzy), wydalany kanałami w zewnętrznym kącie worka spojówkowego. Dzięki nim oraz odruchowemu mruganiu spojówki oczu są stale zwilżane. W łzach znajduje się lizozym oraz immunoglobulina IgA, których zadaniem jest ochrona przed zakażeniami bakteryjnymi.

Gruczoły łzowe są unerwione przez układ autonomiczny. Leki para- sympatykomimetyczne zwiększają wydzielanie łez, a leki sympatykomi- metyczne – zmniejszają. Działanie to związane jest z wpływem obu grup leków na naczynia krwionośne gruczołów łzowych, których rozszerzenie powoduje obfite łzawienie.

(więcej…)

Wiele leków hamuje tzw. odpłaszczanie się wirusa, czyli uwalnianie genomu wirusa. Tak działają w stosunku do niektórych wirusów korty – kosteroidy, chlorochina, kwas acetylosalicylowy oraz inhibitory syntezy białka, np. aktynomycyna i puromycyna.

Najbardziej istotnym procesem w leczeniu chorób wirusowych jest hamowanie replikacji i dojrzewania, mimo że te procesy też nie niszczą wirusa, a jedynie utrudniają polimeryzację wirusowych kwasów nukleinowych w komórce. Wiele leków wydaje się wywierać takie działanie. Wśród nich możemy wyróżnić leki hamujące nieswoiście polimeryzację kwasów nukleinowych (antymetabolity kwasów nukleinowych i białek) oraz swoiście replikację kwasów nukleinowych wirusów (moroksydyna, amantadyna, metysazon oraz tzw. antybiotyki przeciwwirusowe, np. aktynomycyna D, puromycyna, mitomycyna).

(więcej…)