Błękit Evansa jest zaliczany do barwników diazowych i używa się go do oznaczania objętości osocza lub krwi krążącej. Badanie przeprowadza się, oznaczając kolorymetrycznie stężenie barwnika we krwi po uprzednim podaniu określonej jego dawki. Błękit Evansa jest zielononiebieskim proszkiem, bardzo dobrze rozpuszczalnym w wodzie. Podany dożylnie w ciągu 10 min rozmieszcza się równomiernie w całym organizmie. Stosowany jest zwykle w ilości 25 mg. Po tej dawce jego obecność we krwi stwierdza się przez kilka dni. Produkowany jest w 5 ml ampułkach w postaci 0,5% roztworu. Podobne właściwości i zastosowanie ma zieleń indo- cyjaninowa oraz błękit metylenowy.

Do oznaczania szybkości przepływu krwi używana jest trypaflawina oraz fluoresceina. Trypaflawina zastosowana dożylnie w ilości 1 ml 0,5% roztworu powoduje po 16–18 s pojawienie się żółtego fluorescencyjnego zabarwienia opuszek palców. Podobnie fluoresceina zastosowana dożylnie (2 ml 20% roztworu) powoduje po 12-16 s zielonożółte zabarwienie warg, po 18-28 s – opuszek palców, a po 26-60 s stóp.