Cyklofosfamid (Cyclophosphamide0, Cyclophosphamid, Cytoxan, Endo- xan) jest podawany doustnie, pozajelitowo, a także stosuje się go do per- fuzji narządów, w których rozwija się nowotwór. Ma najszerszy zakres działania przeciwnowotworowego spośród leków alkilujących i stosuje się go nie tylko w limfoblastomach i leukoblastomach, lecz również w rakach żołądka, sutka, jajników, gruczołu krokowego i oskrzeli. Cyklofos- famid jest mniej toksyczny od chlormetyny. Zwykle podaje się go w dawce 1,5-3 mg/kg/24 h, nie dłużej niż tydzień. Jednorazowo podawano nawet tak dużą dawkę, jak 30-100 mg/kg. Działanie przeciwnowotwo- rowe występuje zwykle dopiero po takich dawkach cyklofosfamidu, które zmniejszają leukocytozę do 2 10°/1 krwinek białych.

Podczas leczenia cyklofosfamidem mogą wystąpić nudności, wymioty i owrzodzenia błon śluzowych. Cyklofosfamid uszkadza warstwę rozrodczą cebulek włosowych i wywołuje wypadanie włosów (alopecia).