Wpływają one na wstępny etap wytwarzania przeciwciał fagocytozę, częściową degradację i rozpoznawanie antygenu. Fagocytozę znoszą poprzez stabilizację błon komórkowych i lizosomalnych oraz hamują przekazanie antygenu limfocytom. Zmniejsza się liczba limfocytów, głównie T, ponadto zahamowana jest ich migracja, podobnie zresztą jak i migracja granulocytów.

Wykazano, że glikokortykosteroidy hamują transformację blastyczną limfocytów, która jest następstwem kontaktu uczulonych limfocytów ' z antygenem. Hamują również wytwarzanie limfotoksyny, substancji warunkującej niszczenie komórek znajdujących się w zasięgu pobudzonych swoiście limfocytów. Ingerują ponadto w następstwie reakcji anty- gen-przeciwciało oraz działają przeciwzapalnie, znosząc wyzwalanie się nowych ilości autoantygenu i chroniąc narządy przed dalszym uszkadzaniem.