Immunoglobuliny wykorzystuje się w niedoborach odpornościowych (agammaglobulinemia) oraz również profilaktycznie przy kontakcie z niektórymi chorobami zakaźnymi. Dotyczy to głównie kontaktu z chorymi na wirusowe zapalenie wątroby typu A oraz u kobiet ciężarnych po kontakcie z chorymi na różyczkę. Kontakt z wirusowym zapaleniem wątroby typu B nie wymaga wprowadzania immunoglobulin są one bowiem w tych przypadkach nieskuteczne. Profilaktycznie, przy kontakcie z chorym zakaźnie, stosuje się immunoglobuliny (domięśniowo) w dawce

+0, 05-0,25 ml/kg. Preparaty dożylne podaje się w długotrwałym wlewie kroplowym (250 mg immunoglobulin/5 ml).

Preparaty immunoglobulinowe (domięśniowe) są dobrze tolerowane poza podwyższeniem temperatury ciała nie dają innych objawów niepożądanych. Podawane dożylnie mogą wyzwalać rumień uczuleniowy, a niekiedy nawet obrzęk Quinckego. Do rzadkich objawów niepożądanych należą niepokój, duszność, tachykardia.