Zasadniczym lekiem z grupy antymetabolitów puryn jest merkaptopury- na (Mercaptopurine0, Mercaptopurin, Purinethol) (ryc. 14.1). Stosuje się ją w ostrej białaczce szpikowej, rzadziej w innych postaciach białaczek. Merkaptopuryna, podobnie jak metotreksat, działa depresyjnie na czynność szpiku oraz hamuje podziały w warstwie rozrodczej nabłonka przewodu pokarmowego. Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, jest więc podawana doustnie w dziennej dawce 2,5 mg/kg. Początkowa dawka merkaptopuryny 150-200 mg/24 h może być zmniejszona do 50 mg/24 h, jeśli nastąpi poprawa obrazu hematologicznego. W przypadku braku poprawy po 4 tygodniach leczenia należy powoli zwiększać dawkowanie.

Pochodne merkaptopuryny, np. 6-tioguanina (2-aminomerkaptopuryna) lub azatiopryna (Azathioprine0), są podawane w dawce 2-4 mg/kg w leczeniu immunosupresyjnym.