Oczyszczanie krwi za pomocą hemodializy, dializy otrzewnowej lub hemoperfuzji (używając kolumny z węgla leczniczego lub żywicy jonowymiennej) w istotnym stopniu poprawiło wyniki leczenia ciężkich zatruć, szczególnie lekami. W tabelach 20.2 i 20.3 zestawiono substancje łatwo usuwalne z krwi przy zastosowaniu dializoterapii lub hemoperfuzji.

Wymienione metody oczyszczania krwi należy stosować jedynie w ciężkich zatruciach u chorych z powikłaniami płucnymi (stany zapalne) lub krążeniowymi (niewydolność sercowo-naczyniowa) oraz u chorych z niewydolnością nerek (mocznica) lub wątroby.

Przetoczenie wymienne stosowano do niedawna w zatruciach leczonych obecnie wyłącznie dializoterapią i (lub) hemoperfuzją. Nie straciło ono jednak na znaczeniu w leczeniu zatruć przebiegających z gwałtowną hemolizą krwinek czerwonych lub methemoglobinemią, w zatruciach białym fosforem, lekami cytotoksycznymi i przeciwzimnicowymi. W tych przypadkach przetoczenie wymienne należy stosować w pierwszych godzinach po zatruciu.