Wśród leków tej grupy należy wyróżnić przede wszystkim penicylami- nę (Cuprenil), będącą P-(3-dimetylocysteiną. Stosowanie penicylaminy w leczeniu immunosupresyjnym opiera się na jej działaniu na mostki siarczkowe, łączące łańcuchy ciężkie i lekkie, tworzące cząsteczki im- munoglobulin. Korzystne immunosupresyjne działanie leku może zależeć od usuwania z organizmu niektórych metali ciężkich, uczestniczących w wielu reakcjach enzymatycznych. Penicylamina powoduje zmniejszenie stężenia miedzi i żelaza w surowicy jednocześnie występują objawy niedoboru witaminy B6. Niekiedy obserwuje się zespół tocznia polekowego, uszkodzenie nerek, zaburzenia czucia i skórne odczyny uczuleniowe. !