Immunosupresory hamują proliferację i różnicowanie komórkowe, a więc procesy występujące regularnie w następstwie pobudzenia antygenowego. W ogranicżonym stopniu działają jednak wybiórczo w układzie odpornościowym, redukując silniej pulę limfocytów T lub B prawdopodobnie chodzi tu raczej o „maskowanie” odpowiednich receptorów z wtórnym wyłączeniem ich funkcji, niż o ich eliminację. Mają one zdolność ingerowania w 3 zasadnicze odczyny immunologiczne – w wytworzenie przeciwciał, w schorzenia autoimmunologiczne i odporność prze-szczepową (ryc. 15.3).

Immunosupresyjnie działają preparaty alkilujące, antymetabolity pu- ryn, pirymidyn i kwasu foliowego, alkaloidy, glikozydy, antybiotyki, hormony oraz inne.