W skład szczepionek nieswoistych wchodzą zestawy zabitych bakterii oraz produkty ich rozpadu. Pobudzają one odporność naturalną oraz dodatkowo swoistą w stosunku do drobnoustrojów wchodzących w ich skład. Dochodzi do zwiększenia aktywności układu histiocytarno-śród- błonkowego, zwiększenia aktywności fagocytarnej oraz podwyższenia miana immunoglobulin. Niektóre szczepionki nieswoiste mają właściwości pyrogenne (szczepionka wg Delbeta).

Szczepionka wg Delbeta (Vaccinum sec. Delbet). Otrzymywana jest z zabitych gronkowców, paciorkowców i pałeczek ropy błękitnej. Stosowana jest w zapaleniu szpiku kostnego, przydatków, górnych dróg oddechowych, czyraczności i ropowicy. Podawana jest podskórnie lub domięśniowo (amp. 2 nk) we wstrzyknięciach powtarzanych co 2-3 dni. Wywołuje zazwyczaj silne odczyny ogólne – dreszcze i wzrost temperatury ciała (do 40°C), utrzymujące się 24 h. Stosuje się również w postaci maści (Delbetex, Propidex). Jako maść stosowana jest miejscowo w dermatologii, ginekologii i otolaryngologii. Niekiedy występują po niej odczyny uczuleniowe. Szczepionki Delbeta oraz w zasadzie innych szczepionek nieswoistych nie należy stosować w czynnej gruźlicy, niewydolności krążenia i nerek oraz w późnym okresie ciąży.